Als columnist van Kroon-magazine ben ik, Paul Vink, bij de Dierenambulance Groningen langs geweest. Daar sprak ik Fabian, een vrijwilliger. Hij vertelde mij waarom hij vrijwilliger bij de dierenambulance is gegaan, wat hij doet en wat het werk hem heeft gebracht.


Wat bezielt… vertelt het bijzondere verhaal van maatschappelijk betrokken jongeren.
Ben of ken jij iemand die in deze rubriek past? Neem dan contact met ons op.


Fabian, 27 jaar oud, besteedt zo’n 30 tot 40 uur van zijn week als vrijwilliger bij de dierenambulance. Waarom? Fabian wilde zijn tijd, na het volgen van een studie, doorbrengen op een manier die hem voldoening zou geven. Zijn werk bij de dierenambulance bracht hem dit; het gaf hem een plek waar hij zelfvertrouwen, zingeving in het leven en een voldaan gevoel kreeg.

“Als vrijwilliger bij de dierenambulance help je dieren en kun je echt wat voor ze betekenen. Daarnaast werk je in een leuk team en kom je in contact met mensen. Dat samen geeft veel voldoening”, aldus Fabian.

Ook noemde Fabian andere redenen waarom zijn werk veel voor hem betekent. De dierenambulance is een plek waar mensen naar toe kunnen bellen wanneer hun huisdier is vermist. Ook vervoeren ze dieren wanneer dat nodig is, bieden ze troost aan mensen van wie een huisdier is overleden, verzorgen ze alle zaken rondom een overleden dier en zijn ze zijn dé instantie die zich echt bekommert om wilde dieren.

Wanneer een wild dier gewond is en wordt gesignaleerd, dan bellen mensen naar de dierenambulance. Een eigenaar die eigen vervoer heeft kan een kat zelf naar de dierenarts brengen. Voor wilde dieren gaat dit natuurlijk niet op.

Fabian noemde enkele voorbeelden waarbij ze wilde dieren hebben geholpen. Er was een melding gedaan over een zwaan die een tak tussen de ring (sommige vogels hebben een ring om hun pootje) en z’n pootje had. De dierenambulance kwam hiervoor in actie, verwijderde de tak en zette de zwaan weer uit. Ook noemde Fabian dat ze weleens een verwonde jonge ree hadden gevangen. Nadat ze deze naar de dierenarts hadden gebracht en de ree weer helemaal was hersteld, mocht de dierenambulance het dier weer uitzetten in het wild.

 “Hoe groot of klein het dier ook is, de dierenambulance helpt”

Het maakt in principe niet uit hoe groot of klein een dier is; de dierenambulance neemt je serieus. “Er was eens een melding over een kikker”, vertelde Fabian. De melding kwam vanaf een basisschool. Er was een kikker gesignaleerd met een verwond pootje. De dierenambulance naam de melding serieus en kwam in actie. Ze keken naar de kikker en overlegde met een specialist. Uiteindelijk hebben ze het diertje toch teruggezet; kikkers hebben namelijk een enorm sterk herstellend vermogen.

“Dierenambulance en de politie werken soms nauw samen”

Ook werkt de dierenambulance soms samen met de politie, laat Fabian weten. De politie kan een weg afzetten zodat de medewerkers van de dierenambulance een dier kan vangen. Ook helpt de politie met het vinden van een (gewond) dier wanneer het, bijvoorbeeld na een ongeluk, met de schrik is weggekomen. In dat geval kan de politie, soms met honden, helpen om een dier weer op te sporen.

Natuurlijk is het triest wanneer er überhaupt een melding wordt gedaan van een dier dat op de autoweg is beland. Toch kan dit ook komische situaties opleveren. Zo vertelde Fabian dat het weleens voor is gekomen dat de meldkamer telefonisch “ontplofte” door één en dezelfde melding. Er kwamen toen 30 telefoontjes binnen over hetzelfde dier; mooi dat mensen zich het lot van een dier zo aantrekken.

“Natuurlijk is het mooi om dierenlevens te redden. Toch komt het ook voor dat een dier komt te overlijden.”

Dierenlevens redden is natuurlijk heel mooi. Toch komt het ook voor dat een dier komt te overlijden. Wat mij als interviewer aan Fabian was opgevallen was dat de dierenambulance enorm veel respect heeft voor dieren, ook wanneer ze zijn overleden. Overleden dieren hebben bij de dierenambulance een plekje totdat ze bijvoorbeeld gecremeerd worden. Op welke manier een dier ook komt te overlijden, ook al is het door een ongeluk verminkt geraakt, dan kan het bij de dierenambulance worden afgelegd. Zo komt het dier erbij te liggen op een manier zoals de eigenaar het kende. Dieren worden op die manier behandeld zoals mensen. Wanneer een familie of eigenaar van een dier de behoefte heeft om afscheid van een dier te nemen, dan is daar een speciale afscheidsruimte voor in het complex van de dierenambulance.

Dat er ook oog is voor de baasjes (nabestaande), werd verduidelijkt door een volgend voorbeeld dat Fabian gaf. Zo vertelde hij dat de dierenambulance eens bij een dame op leeftijd kwam die haar hond was verloren. Deze hond was haar laatste huisdier en het was het enige maatje dat ze op dat moment had. Het verliezen van een maatje, mens of dier, kan een groot verdriet met zich meebrengen. De dierenambulance ging het gesprek met de vrouw aan en dat bracht haar troost.

Zoals eerder genoemd heeft de dierenambulance Fabian veel voldoening gegeven. Ook bracht het werk hem zingeving, zelfvertrouwen en activering. Na de verhalen die ik als interviewer van Fabian heb gehoord is het mij duidelijk geworden dat de medewerkers van de dierenambulance een enorm groot respect hebben voor dieren en dat zij daarnaast ook een oogje in het zijl houden voor de nabestaanden.

Ben je geïnteresseerd in het werken bij de Dierenambulance? Weest dan niet bang dat je per se vegetariër moet te zijn. Fabian houdt ook van z’n stukje vlees. Natuurlijk moet je wel een hart voor dieren hebben, moet je 18 jaar of ouder zijn en een goed woordje Nederlands kunnen spreken. Kennis van dieren is geen eis; de kennis die je nodig hebt leer je tijdens de dierencursussen en praktijkervaringen.

Heb je na aanleiding over dit artikel nog vragen? Stuur dan een mail naar info@dierenambulance-Groningen.nl of bel naar 050- 579 1900.