Afsluitende woorden op de eerste conferentie van het netwerk ‘Overbrug’ op 31 mei 2018

Ik ben iemand die energie krijgt van uitdagingen. Grote uitdagingen maken me blij. De adrenaline begint bij mij te stromen op het moment dat er ergens een deadline is. Maar ook als er een jongere met een heel ingewikkeld verhaal voor me staat.Ik krijg van collega’s, jongeren en vrienden terug dat mijn grote kracht zit in mijn energie, mijn enthousiasme en positieve blik. En ik weet inmiddels ook dat juist die eigenschappen tegelijk mijn grote valkuilen zijn. Zowel ikzelf als anderen kunnen er behoorlijk last van hebben.

Al meer dan 7 jaar ben ik nu aan het werk bij Jimmy’s. Supertrots ben ik op wat we doen. Toen ik 7 jaar geleden met Jimmy’s begon was mijn grootste uitdaging om ‘los te laten’. Niet meer als een malle bezig met het oplossen van hulpvragen van jongeren. Niet meer constant de regie willen hebben. En zeker niet meer van mezelf dat iets goed moet gaan. En als ik onder druk sta vooral ook niet van anderen te verlangen dat iets goed moet gaan. En hoewel ik dat avontuur samen met anderen ben aangegaan was het voor mij ook vaak een eenzaam leerproces.

Kracht haalde ik uit het schoppen naar instanties en ruzie maken met de vele wetten, petten en loketten. Ik was zelf 27 jaar en ik wilde op komen voor de jongeren zelf, waar ik het vooral voor deed. Maar het was ook comfortabel. Wij deden alles anders en wij mochten op onze bek gaan. Ikzelf deed het schoppen vooral omdat ik me daardoor sterker en zekerder voelde. Kracht en zekerheid die ik nodig had om deze uitdaging aan te gaan. Een uitdaging waarvan ik toen nog geen idee had wat er uit zou komen. Inmiddels staat er iets geweldigs.

Vorige week had ik een kwetsbaar moment in Jimmy’s. Ik was moe, ik had veel op mijn bord zowel thuis als op het werk. Ik reageerde daardoor als vanouds door in de controle modus te schieten. Ik was geen leuke professional voor een vrijwilliger en een stagiair in Jimmy’s. Iets moest gedaan worden, en het moest op de manier die mij goed leek. Wat ben ik blij dat jongeren me dat meteen terug gaven: Elroy, wat is er met je aan de hand vandaag?!?! Ik ben na zeven jaar nog steeds zo ontzettend veel aan het leren. En dat maakt het werk naast de pittige casussen soms nog pittiger maar ook zo veel leuker!  Op 31 mei zijn professionals, jongeren en ambtenaren ook aan het leren geweest. Ik heb vele mensen kwetsbaar gezien. Ik zag ook mensen zoeken naar controle. Het voelt fijn dat ik niet de enige ben.

Het is vaak makkelijk om mezelf te overschreeuwen. Terug te grijpen naar professionele afstand, naar beroepscodes, naar afgesproken kaders en convenanten. Dat vind ik echt een te gemakkelijke weg. Het is zoveel moeilijker om kwetsbaar te zijn. Kwetsbaar bij de doelgroep die vaak juist bij mij ook het meest kwetsbaar is. En dan als mens het gesprek weer op te zoeken, en te leren als mens EN als professional.

We leven in een tijd waarin er sterkte focus is op integriteit, kwaliteit en professionaliteit. Afspraken maken we vooral in het belang van efficiëntie en veiligheid. En daarmee ook in het belang van een professional of een organisatie. En hoewel dat heel belangrijk is,  gaan deze afspraken bijna altijd ten koste van de belangen of wens van de jongere zelf.

En dat kan makkelijk anders! Op ieder level. Of je nu als vrijwilliger, peer, professionals, manager, bestuurder of ambtenaar bent. Als je contact met jongeren hebt kan je daar vanaf nu al iets in veranderen! Wees kwetsbaar! Laat zien waar je sterk in bent en ook wat je moeilijk vind. Ga het contact aan met jongeren als mens. Wees eerlijk over wat gaat lukken en wat niet. Maar stop niet bij de kaders en grenzen die niet van jezelf zijn. Kaders en grenzen die vooral het belang dienen van wetten, petten en lokketten. Ga door bij weerstand, en denk buiten alle boxen. En wees dan een echte partner van de jongere in zijn of haar situatie.

Ik heb voor de conferentie op 31 mei een ontzettend mooie voorbereiding beleefd met veel betrokken jongeren, dagvoorzitters, sprekers en organisatie. En ook dat was soms pittig, confronterend en kwetsbaar. Ik heb op de conferentie mooie momenten gezien, Gert Schout vertelde er toen ook al over. Ik hoop dat deze conferentie iets aan de gang zet op andere plekken in Groningen. En rondom Groningen en uiteindelijk overal in het land. Laten we met het Overbrug netwerk ons keihard gaan maken voor een gezamenlijke ambitie anderen te inspireren met nieuwe manieren van werken. Soms is dat heel gemakkelijk en soms heel oncomfortabel.

Overbrug vanaf nu dus niet alleen wetten, petten en loketten. Overbrug vanaf vandaag vooral je eigen kwetsbaarheden door ze te delen. En spreek ook uit waar je nog te leren hebt. En vraag vooral jongeren hierbij om advies, want die zijn meer open, meer eerlijk en meer to de point dan menig ouder!